Do 19 stycznia 2023 roku w Wałbrzyskiej Galerii Sztuki BWA można oglądać wystawę malarstwa Eugeniusza Kiszczaka. Ponad sześćdziesięcioletni dorobek twórczy autora obejmuje przede wszystkim malarstwo olejne. Jego dominantami są kosmologia, filozofia oraz wyraziste nasycenie barw.
Czy artysta chce czy nie, koloryzm jest zawsze istotny, odzwierciedla stany psychiczne i duchowe. Może być zarówno smutek jak i radość kolorystyczna – mówił.
W kosmosie szczególnie pociągał go bezmiar nieogarniony rozumem i pozbawiony punktu odniesienia. Skłaniał go on do głębszych przemyśleń zmierzających ku metafizyce i transcendencji. Ostatecznie dla artysty kosmos stał się sam w sobie pewnym rodzajem filozofii. Autor poszukiwał odpowiedzi na pytania dotyczące Boga, jak również mitu o stworzeniu świata. Kiszczak pojmował kosmos w sposób harmonijny. W jego pracach można dostrzec akceptację naukowej hipotezy stworzenia wszechświata poprzez Wielki Wybuch, co mogło wpłynąć na nurt katastroficzny przejawiający się w jego twórczości. Był także tematem niemożliwym do wyczerpania, czego najlepszym dowodem jest konsekwentne poświęcenie mu całości swojej kariery malarskiej. Sam zainteresowany określał swoje obrazy mianem „osobistej interpretacji spraw kosmicznych”. Unikał w swoich obrazach tematu człowieka, twierdząc, że jest on tylko pyłkiem, obserwatorem. Oglądając dzieła Kiszczaka możemy przypuszczać, że nie są one wyłącznie jego wizją wszechświata, ale także ekscytującą podróżą w wyobraźni odbiorcy.
Eugeniusz Kiszczak (ur. 18 listopada 1933 roku w Woli Radzięckiej, zm. 28 listopada 2020 roku w Wałbrzychu) – polski malarz artysta, projektant tkanin, inicjator i członek kilku ugrupowań artystycznych, jeden z czołowych przedstawicieli powojennego kręgu malarzy wałbrzyskich.
Ważniejsze nagrody i wyróżnienia: 1966 – Nagroda Ministra Kultury i Sztuki i Ministra Przemysłu Lekkiego za osiągnięcia w rozwoju wzornictwa przemysłowego; 1969 – Nagroda Ministra Przemysłu Lekkiego za osiągnięcia wzornicze na wystawie z okazji 25-lecia polskiej sztuki użytkowej, Łódź; 1977 – I Nagroda w Konkursie na Obraz Sztalugowy w Wałbrzychu (ex aequo z Pawłem Trybalskim); 1991 – II Nagroda (pierwszej nie przyznano) w Ogólnopolskim Turnieju o Złotą Lampkę Górniczą w Wałbrzychu; 1997 – Nagroda Jubileuszowa Prezydenta Wałbrzycha (40 lat pracy twórczej); 1998 – Wyróżnienie za szczególne osiągnięcia w upowszechnianiu kultury w województwie wałbrzyskim w latach 1975-1998; 2010 – honorowy tytuł „Zasłużony dla Miasta Wałbrzycha”.
Red.
Źródło informacji: bwa.walbrzych.pl