Przepuklina to stan, gdy część zawartości jamy brzusznej, przez otwory w powłokach brzucha przechodzi pod skórę. Występuje w miejscach, gdzie ściany jamy brzusznej są osłabione w okolicy pachwiny, kresy białej lub pępka. Przepuklina składa się z wrót, worka i jego zawartości. W przypadku przepukliny pępkowej wrotami może być niezrośnięty pierścień pępkowy lub blizna pooperacyjna w okolicy pępka.
Przepuklina pępkowa najczęściej pojawia się u noworodków. W przypadku osób dorosłych określana jest jako przepuklina okołopękowa. Rozwojowi schorzenia sprzyjają stany, w których wzrasta ciśnienie wewnątrz jamy brzusznej z powodu otyłości, licznych ciąż, przewlekłych zaparć, kaszlu, wodobrzusza czy dużych guzów w obrębie jamy brzusznej. U osób dorosłych w wyniku osłabienia mięśni ściany brzucha lub urazu, następuje przerwanie ciągłości tkanek bez uszkodzenia powłoki skórnej, otrzewna lub tłuszcz około otrzewnowy wydostaje się poza obręb jamy brzusznej i lokalizuje pod skórą. U noworodków przyczyny przepukliny pępkowej, są inne, powstaje, gdy zatrzymany jest powrót jelita przez niezrośnięty pierścień pępkowy do jamy brzusznej.
Objawy przepukliny pępkowej
U dzieci najczęstsze przepukliny to: przepuklina pachwinowa i przepuklina pępkowa, która jest zazwyczaj niegroźna i bezbolesna. Przepuklina pępkowa u około 90% dzieci zamyka się samoistnie w pierwszych latach życia. Powstaje w życiu płodowym, gdy na początku ciąży rozwój narządów jamy brzusznej płodu jest szybszy niż samej jamy brzusznej. Przepuklina może być widoczna podczas badania po porodzie, najczęściej jest niewielka i oprócz uwypuklenia nie daje innych objawów.
W przypadku większych przepuklin może pojawić się dyskomfort i powiększenie podczas kaszlu, kichania czy zaparć. Gdy przepuklina ulega uwięźnięciu, skutkującym uciśnięciem odcinka jelita znajdującego się w worku przepuklinowym, mogą pojawić się intensywne bóle nudności, wymioty i silne wzdęcia brzucha po zatrzymaniu gazów i stolca. Konieczny jest natychmiastowy zabieg operacyjny, ponieważ mogą wystąpić do zaburzenia ukrwienia jelita, a w efekcie do jego martwica. Są to na szczęście rzadkie przypadki. Rodzice, po zauważeniu uwypuklenia w okolicy pępka powinni skorzystać z konsultacji lekarza – chirurga dziecięcego, który zbada dziecko i zleci dalsze postępowanie.
Leczenie przepukliny pępkowej
U większości noworodków przepuklina nie wymaga żadnego leczenia, ustępuje samoistnie. Po stwierdzeniu przepukliny lekarz najczęściej stosuje leczenie w postaci plastrowania pierścienia pępkowego. Ta metoda leczenia polega na odprowadzeniu objętości przepukliny z powrotem do brzucha, zabezpieczeniu plastrem i przyśpieszeniu zamknięcia przepukliny pępkowej. W przypadkach, gdy konieczne jest leczenie operacyjne, w Szpitalu Carolina w Warszawie operację przepukliny pępkowej u małych pacjentów można wykonać w jednodniowym trybie leczenia. Zaletą tej procedury jest ograniczenie stresu dziecka. Po zabiegu należy zmniejszyć aktywność fizyczną dziecka, aby mięśnie miały szanse zrosnąć się prawidłowo.
– Artykuł sponsorowany