Viva Moniuszko! Melomanii mogli wysłuchać kolejnego, zapadającego na długo w pamięć, koncertu przygotowanego w Filharmonii Sudeckiej im. Józefa Wiłkomirskiego. Tym razem w repertuarze znalazły się utwory mistrza opery narodowej – Stanisława Moniuszko. Owacje na stojąco, bisy, kwiaty – tak zakończył się ten cudowny wieczór!
„VIVA MONIUSZKO!” – bo pod takim tytułem odbyła się 6 maja owa muzyczna uczta – to urodzinowy hołd złożony autorowi „Halki”.
Pod batutą Artura Wróbla, doktora habilitowanego sztuki muzycznej w dyscyplinie artystycznej: dyrygentura, soliści Wydziału Wokalnego Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu, Chór Studentów Wydziału Wokalnego AMKL (przyg. Izabela Polakowska-Rybska), Chór Feichtinum AMKL i oczywiście nasza rodzima Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Sudeckiej zaprezentowali publiczności najsłynniejsze fragmenty „Strasznego Dworu” oraz „Halki”. Nie zabrakło zatem takich „perełek” jak: „Więc gdy się rozstaniem”, „Spod igiełek kwiaty rosną”, „Kto z mych dziewek serce której”, Płyną tratwy po Wiśle”, Poloneza „Po nieszporach przy niedzieli”, „Ojcze z niebios”, „Ha, dzieciątko nam umiera”, „Szumią jodły na gór szczycie” czy „Ten zegar stary”.
Wszystkiego najlepszego!!!
Ramka
Stanisław Moniuszko urodził się w 1819 roku w Ubielu na obszarze dzisiejszej Białorusi. Edukację muzyczną rozpoczął w dzieciństwie pod okiem matki, a kontynuował po przeniesieniu się rodziny do Mińska u Dominika Dziewanowskiego, a potem — w Warszawie — u Augusta Freyera. Tuż przed wybuchem powstania listopadowego rodzina wróciła do Ubiela, skąd w 1836 roku Moniuszko pojechał do Berlina, by tam kształcić się u Carla Rungenhagena przy prowadzonej przez niego Singakademie.
Po ukończeniu studiów w 1840 roku artysta wrócił do kraju. Ożenił się z poznaną kilka lat wcześniej Aleksandrą Müllerówną, z którą zamieszkał w Wilnie, gdzie zarabiał na życie, pracując jako organista w kościele św. Jana. Jednocześnie podejmował się działań mających na celu animację życia muzycznego Wilna. Organizował m.in. w prywatnych salonach wykonania swoich oper i operetek.
Moniuszko zmarł na atak serca 4 czerwca 1872 roku w Warszawie, pochowany jest na Cmentarzu Powązkowskim. Jego najsłynniejsze dzieła to: „Halka”, „Flis”, „Hrabina”, „Straszny dwór”, „Paria” i „Beata”.
Zebrała: osa
Fot. PAS