Pierwszego czerwca każdy z nas jest dzieckiem, a właściwie – mimo wieku – chciałby nim być. Marzymy o tym, by wrócić choć na jeden dzień do czasu, gdy beztrosko bawiliśmy się z koleżankami i kolegami, nie myśląc o troskach codziennego życia. Dzieci, oprócz Mikołaja, urodzin, imienin mają również okazję w środku roku otrzymać prezent. Ale dlaczego właściwie obchodzimy Dzień Dziecka?
100 lat historii
Według źródła oficjalna historia Dnia Dziecka sięga lat pięćdziesiątych XX wieku. W Chinach święto to zostało ustanowione znacznie wcześniej, bo już w 1926 roku. Natomiast Zgromadzenie Ogólne ONZ w 1954 roku zaleciło wszystkim państwom członkowskim organizowanie obchodów Dnia Dziecka. Dzień ten miał być świętem propagowania idei braterstwa i zrozumienia pomiędzy dziećmi na całym świecie. Dzień Dziecka to również okazja do promowania działań na rzecz ich pomyślnego rozwoju. ONZ obchodzi Dzień Dziecka w rocznicę uchwalenia Deklaracji Praw Dziecka, czyli 20 listopada. Jednocześnie zasugerowano, iż Dzień Dziecka w każdym kraju powinien być obchodzony w dniu, który jego władze uznają za najwłaściwszy. Dlatego też Międzynarodowy Dzień Dziecka obchodzony jest w wielu krajach świata, nie zawsze tego samego dnia. W krajach słowiańskich, takich jak Czechy, Słowacja, Ukraina i – oczywiście – Polska, Dzień Dziecka obchodzony jest 1 czerwca. Dzieci w Turcji świętują 23 kwietnia, jednocześnie z Narodowym Świętem Niepodległości. U naszych zachodnich sąsiadów termin obchodzenia Dnia Dziecka jest kwestią problematyczną, a wynika ze skomplikowanej historii tego kraju: W RFN dzień ten świętowany był 20 września, zaś w NRD – 1 czerwca. Po zjednoczeniu przyjęto oficjalnie, że Dniem Dziecka w Niemczech jest 20 września, jednak wiele osób i tak świętuje go 1 czerwca. Ze zwyczaju świętowania odstają nieco Francja, Włochy i Japonia. We Francji oraz Włoszech 6 stycznia (a więc w święto Trzech Króli) obchodzi się Dzień Rodziny. Od 1948 roku oficjalnym Dniem Dziecka w Japonii jest 5 maja, jednak tradycja w tym kraju jest bardzo silna – nieoficjalnie 5 maja Japończycy świętują Dzień Chłopca, z kolei 3 marca Dzień Dziewczynki.
Historia w Polsce
W naszej ojczyźnie równie długo obchodzi się święto dzieci. Otóż pierwsze odnotowane obchody Dnia Dziecka w Polsce pochodzą z roku 1929 roku. Wówczas święto to związane było z Kościołem Katolickim. O poranku, przed szkołą dzieci i rodzice spotykali się na mszy, a po niej wszyscy szli do szkół, gdzie odbywały się przedstawienia i luźne, raczej żartobliwe lekcje w obecności rodziców. Aż do roku 1952 Dzień Dziecka w Polsce obchodzono nieoficjalnie we wrześniu. To właśnie od 1952 roku Dzień Dziecka obchodzimy w Polsce niezmiennie 1 czerwca. To z kolei zasługa organizacji The International Union for Protection of Childhood (Światowego Związku Ochrony Dzieciństwa). Święto to miało uświadomić wszystkim dorosłym, że prawa najmłodszych powinny być respektowane na całym świecie, a dzieci nie powinny uczestniczyć w wojnach, chodzić głodne ani być krzywdzone. Warto również wspomnieć, że od 1994 roku w Dniu Dziecka w Polsce obraduje Sejm Dzieci i Młodzieży. Obrady polegają na tym, że młodzież zasiada w sali plenarnej Sejmu, podejmowane są uchwały i rezolucje dotyczące spraw młodych ludzi. Za przykładem Polski poszły inne kraje i „dziecięce” parlamenty są także w Wielkiej Brytanii, Portugalii, Francji.
Ciekawostki
Dzień Dziecka w każdym z krajów nie jest taki sam. Oto kilka przykładów jak wygląda Dzień Dziecka na świecie. We Francji oraz Włoszech zamiast Dnia Dziecka obchodzi się Dzień Rodziny. Pieczone są ciasteczka z wróżbami, a rodzice spełniają małe zachcianki swoich pociech i obdarowują je prezentami. Maluchy przez cały dzień noszą także papierowe korony. We Włoszech propagowana jest pewna ciekawa tradycja: odpowiedzialną za przynoszenie słodyczy grzecznym dzieciom jest wróżka o wyglądzie wiedźmy; z kolei niegrzeczne maluchy otrzymują węgiel. W Japonii chłopcy swoje święto spędzają ze swoimi ojcami, z którymi wykonują papierowe hełmy samurajskie, szyte są także proporce przedstawiające karpie (symbol sukcesu w życiu i odwagi), które są następnie wywieszane na dachach domostwa. Karpie symbolizują ilość członków rodziny – duże ryby oznaczają rodziców, mniejsze – synów. Dziewczynki świętują, robiąc z rodzicami lalki ubrane w tradycyjne japońskie stroje, wybierając się na wystawy papierowych lalek czy teatrzyki. Ciekawie jest również w Turcji. Otóż podczas tureckiego Dnia Dziecka dzieci puszczają latawce, śpiewają i tańczą w strojach narodowych. Tego dnia mają także wstęp do parlamentu.
Zebrał i opracował
Paweł Szpur
gazeta@30minut.pl
Źródła i cytaty
milyplay.pl
mamotoja.pl
wiadomosci.onet.pl
naszeszlaki.pl